Nie ma bezsensownych dróg

Doświadczenia pustyni nie da się niczym zastąpić

Kto je rozumie i właściwie interpretuje, posiada klucz do wielu tajemnic. Ksiażka ukazuje nam pustynię jako miejsce opuszczenia, zgryzoty i poczucia zawodu, ale jednocześnie jako miejsce spotkania z Bogiem. 

„Poszedłbym na dno, gdybym nie sięgnął dna” powiedział Søren Kier­kegaard (1813–1855), doświadczywszy pustyni. Sięgnięcie granicy, jego „zej­ście na dno” było warunkiem koniecznym dotarcia do jedynego pewnego dna – do Boga. Droga przez pustynię, chociaż naznaczona wieloma trudami, stanowi nieocenioną możliwość, aby dojrzeć i nabrać życiowego doświadczenia, by dotrzeć głębiej jak św. Augustyn, św. Jan od Krzyża czy św. Teresa z Avila, którzy nie staliby się tymi, którymi są, bez doświadczenia pustyni.