Wciąż skandaliczna Ewangelia

Ewangelia porywać ma człowieka ku niebu, nie zaś gadziego pełzania uczyć

Jakaż ta Ewangelia nieżyciowa, oderwana od spraw tego świata, ale miła i bajkowa. No bo jakże to miłować nieprzyjaciół, czynić dobrze tym, którzy nas nienawidzą? A za tych, co obmowami bezecnymi opinię nam psują, jeszcze się modlić, błogosławić im. Nasz ludzko-zwierzęcy instynkt aż cały dyszy oburzeniem, że można z taką ignorancją do człowieka podchodzić i domagać się od istoty ludzkiej rzeczy niemożliwych, nie na naturę ludzką obliczonych. (...) Czyż człowiek, co brałby na serio porady ewangeliczne, nie podpisałby na siebie wyroku śmierci, albo nie skazałby się na śmieszność jako pajac albo życiowy nieudacznik. Bo któż inny, jak nie bankrut życiowy, oferma całkowicie spłukana, wioskowy głupek, policzek drugi nadstawia temu, co już raz dał mu w gębę? Albo i szatę oddaje, kiedy płaszcz mu zabierają? Albo z całą pogoda ducha pozwala sobie świętą własność zabrać, jeszcze nie domagając się jej zwrotu? Dokąd byśmy doszli z takimi wskazówkami, pouczeniami, propozycjami?  (Fragment książki)

Zmartwychwstały Chrystus daje nam nadzieję, że do nieba.