Wiersze z szuflady

Zbiór mało znanych wierszy księdza Twardowskiego pochodzących z lat 1948–1962. Są one rodzajem pamiętnika literackiego – Autor zawarł w nich doświadczenia pierwszych lat swego kapłaństwa: obserwacje, wzruszenia, samotność, niepokój związany z rozwojem techniki i laicyzującym się światem. Upływ czasu niczego tym wierszom nie odebrał, są nadal aktualne.

– Proszę o spowiedź – skomli jakaś „święta” dusza. / Udałem, że nie słyszę. Pobiegłem w ulicę. / Źle trafiła – myślałem. Poprzysiągłem przecież / tylko diabłów spowiadać, same czarownice. // Potem jędze straszliwe, łajdusów i świnie / a nie panny pobożne z grubymi mszałami, / bo tylko ci najgorsi – przyjaciele moi – / umieją się rozpłakać prawdziwymi łzami. (Fragment książki)