Rozważania do psalmów. Od lektury do modlitwy cz. 1

Życie duchowe ludu Bożego od wieków czerpie z obfitego źródła słowa Bożego. Wielowiekowa tradycja chrześcijańskiej modlitwy osobistej i wspólnotowej sięga zwłaszcza do Psałterza.
Święty Atanazy z Aleksandrii (ok. 296–373) w Liście do Marcelina scharakteryzował cztery istotne cechy Psałterza: 
1) chrześcijanin znajduje w nim wszystkie podstawowe prawdy zawarte w Biblii – prowadzi on do poznania Boga, człowieka i wszelkiego stworzenia; 
2) w Psałterzu człowiek może całkowicie odnaleźć siebie – wszystkie ludzkie doświadczenia; 
3) Psałterzem posługują się wszyscy wierzący w Chrystusa, zatem modlący się słowami psalmów wypowiada swoją modlitwę we wspólnocie; 
4) Psałterz jest zwierciadłem, w którym odbija się całe chrześcijaństwo.
Dla owocniejszej modlitwy psalmami warto zatem poznać ich kontekst literacki, teologiczno-duchowy, egzystencjalny i liturgiczny.