Powstańcy

Wolność nie jest dana raz na zawsze i trzeba o tym pamiętać

1 sierpnia 1944 roku w większości byli niepełnoletni. Stanęli do nierównej walki z Niemcami. Po ponad siedmiu dekadach lat w rozmowach z Magdą Łucyan opowiedzieli, co znaczy nie czuć lęku, dorosnąć mając 15 lat i mieć na sumieniu kilkanaście osób.

Powstanie miało trwać maksymalnie trzy doby. Na tyle mieli być przygotowani. Walczyli 63 dni. Codziennie musieli żegnać przyjaciół, z którymi ramię w ramię brali udział w nierównym boju z Niemcami. Książka pokazuje emocje, losy, przyjaźnie i miłości uczestników powstania. Autorka podkreśla, że jesteśmy ostatnim pokoleniem, które ma to szczęście, że może obcować z żyjącymi uczestnikami tamtych wydarzeń i musimy to dobrze wykorzystać.

Pierwsze dni to była euforia, która opanowała żołnierzy ze wszystkich jednostek w Śródmieściu, na Mokotowie, na Żoliborzu. Przecież ci wszyscy chłopcy i dziewczęta nie wiedzieli, jak to się skończy. Wszystko było przygotowane na starcie, które miało trwać kilka, maksymalnie kilkanaście dni. Wszystkim nam mówiono, że Powstanie potrwa właśnie tyle. Później miała przyjść pomoc – ze wschodu lub z zachodu. Niestety, tak jak w 1939 roku, tak i teraz ta pomoc zawiodła. (Fragment relacji generała Zbigniewa Ścibora-Rylskiego, ps. "Motyl")