Psychologia potrzeb osób starszych

Psychologia potrzeb osób starszych to książka, która musiała powstać, zważywszy na sytuację demograficzną w Polsce, krajach UE i na świecie. Starzejemy się, i to zarówno jako jednostki, jak i społeczeństwo. Starzeje się Europa, w której przybywa osób po 65. roku życia, traktowanym zazwyczaj jako początek starości. Postęp medycyny, która znacząco zwiększyła średnią długość życia i wiele zmian demograficznych, w tym migracje ludności oraz spadek liczby urodzeń, spowodowały postępujący wzrost odsetka osób starszych. 

Wszystkie czynniki, zarówno te w skali mikro, jak i makro, kształtują relacje między populacją ludzi w wieku podeszłym a ogółem społeczeństwa, wpływając na dynamikę zmian w postrzeganiu ich roli i pozycji zajmowanej w strukturze społecznej. Stąd niezwykle ważna wydaje się chwila refleksji nad sytuacją tej coraz liczniej reprezentowanej grupy osób – nad jej pozycją we współczesnym świecie, relacją z młodszym pokoleniem, postrzeganiem starszych ludzi przez społeczeństwo i media. Starość przedstawiona jest z perspektywy okresu rozwojowego i traktowana zgodnie z przyjętą zasadą rozwoju przez całe życie, czyli z założeniem, że człowiek jest aktywny i twórczy do samego końca i na każdym etapie swojej egzystencji dąży do zaspokojenia nie tylko potrzeb podstawowych, ale również wyższego rzędu, z potrzebą samorealizacji łącznie.