Żywoty mnichów palestyńskich

Autor, który sam był mnichem żyjącym na Pustyni Judzkiej, napisał Żywoty siedmiu sławnych ascetów przebywających tam w V i VI wieku: Eutymiusza, Saby, Jana Hezychasty, Cyriaka, Teodozjusza, Teogniusza i Abraamiusza.

Fakt, że zamieszkując klasztory Pustyni Judzkiej, założone przez Eutymiusza i Sabę, znał doskonale nie tylko specyfikę lokalnego monastycyzmu, ale i stosunki religijne, uwarunkowania geograficzne i kulturowe Palestyny, sprawia, że posiadał rzadkie kompetencje do zajmowania się historią słynnych ascetów, którą przedstawił w sposób rzetelny z dokładnością i dbałość o zachowanie właściwej chronologii wydarzeń. 

Wypytywałem więc najstarszych i najbardziej oświeconych spośród ojców pustyni, którzy dowiedzieli się ze słyszenia o wielkim Eutymiuszu, a żyli i walczyli wspólnie ze najświętszym Sabą. To wszystko, czego mogłem się dowiedzieć i zebrać od każdego z nich, nie tylko o cudach, jakie zdziałał wielki Eutymiusz, lecz także o życiu i postępowaniu świętego Saby, zapisywałem... (Fragment książki)