Wielką wycierpiał wrogość

Świat przechodzi obojętnie obok Jezusa. My boimy się przejść obok naszego Pana, nie zatrzymując się przy Nim. Nie chcemy Go mijać, nie zauważając – pragniemy za Nim wiernie podążać.

Świat przeklina Jezusa, a my błogosławimy naszego Pana.

Świat z lekceważeniem i drwiną potrząsa głową nad Jezusem – my skłaniamy ją pokornie przed naszym Panem, wypełniając Boży nakaz: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz (Mt 4,10).

Świat kusi Jezusa, niepomny na to, że nie wolno wystawiać Pana Boga na próbę – ale prosimy, aby nas zawsze sprowadzał na swoją drogę.

Świat szydzi z Jezusa – my oddajemy naszemu Panu hołd podziwu i czci.

Świat nawet cytuje! słowo Boże, ale fałszywie je interpretuje, a nawet wykorzystuje jako chwyt reklamowy! My wgłębiamy się w słowo Boże, rozumiejąc, że dotykamy w nim naszego Pana.