Merton o milczeniu

Jednym z najważniejszych tematów refleksji Tomasza Mertona, XX-wiecznego trapisty, była doniosłość milczenia – rozumianego zrazu jako wewnętrzna potrzeba, a następnie także jako doskonały sposób na zbliżenie się do Boga i poznanie Go. Ta ścieżka duchowej refleksji okazała się paradoksalnie bardzo współczesna, jako że wychodziła naprzeciw potrzebom wielu ludzi, noszących w sobie doświadczenie zagubienia i osamotnienia pośród zgiełku tego świata. Autor niniejszej publikacji o Mertonie zebrał najcenniejsze refleksje wybitnego trapisty o doniosłości milczenia i podjął się ich systematyzacji.

„Wewnętrzne milczenie człowieka objawia się w relacji do drugiej osoby, w relacji do wspólnoty. Milczenie ludzkiego serca nastraja bowiem do ciszy drugiej osoby i wtedy może narodzić się przyjaźń (…) Spotkanie dwóch osób, które przebywają w ciszy może być również złowrogie, wypływające z egoistycznego zamknięcia swego serca. Może być nie tyle wyjściem do, ile zwrócenie się przeciw komuś.” (Fragment książki)